Zamansızlığa inananların buluştuğu geçitte bana yer var mı diye soran masum yüzlü, ince elli kıza verilecek yanıt, çoğumuzun içinde bulunan umutları öldüren cinsten vahşi bir içgüdüyle verilmemeliydi. Vücudu gibi ince olan ruhuna yakışır bir biçimde, geleceğe dair umutlarını dirilten, izlerini incitmeye kıyamadığı hatıralarını bir bir kutulara doldurup üstlerine melek tozları serpen periler eşliğinde seslenilmeliydi.
Hepimizin içinde belirsizlik yaratan sözleri, biçimleri o herkesten farklı yorumluyor, bu yüzden de kendine renklerin birbirine hızla dönüştüğü, hayalsi ama bir yandan da doğamız gereği kabullenemeyeceğimiz gerçeklerle dolu bir dünya yaratıyordu. O esnada narin yüzündeki kıvrımlarda eşsiz bir cesaretin işaretlerinin olduğunu kimse yadsıyamazdı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder