Bir Gezegenden Diğerine

Herşey gidebilir ya da yok olabilir, ama herşeyiyle gerçekler kalır yanınıza. Onlara öyle kılıflar dikemezsiniz, ya da pay biçemezsiniz. Onlar korkularınız olurlar, bazen mutluluklarınız, azılı düşmanlarınız belki de niye olmasın olan bitenin en yalın halini size sunan dostlar olurlar. Gerçekler de evrimleşir sizle beraber. Birkaç sene önceki gerçekleriniz yeni gerçeklerinizle aynı değillerdir. Çünki siz de aynı insan değilsinizdir, kökleriniz başka toprakların da minerallerinden yararlanmış, başka kaynaklardan da su içmiştir. Sizi siz yapanların sayısı bazen azalmış, bazen de logaritmik olarak artmıştır.
Yeni sıfatlar eklersiniz soldaki loba. Şimdi kaçının iyi, kaçının kötü olduğunu tartışmaya gerek yok. Bu arada sağdaki lob da sayısal anlamda enkazların hesabını tutmaktadır.
Kalk gidelim dense bu öyle kolay olur mu sanıyorsun?
İzlenilen yüzlerce bölüm sex and the city, dinlenilen norah jones parçaları, her kalp sıkıştığında açılan pencerenin kenarına oturulup kurulan hayaller, kaç kez kuaföre gidip kestirilen saçlar, kaç litre aktığı belli olmayan göz yaşı, yırtık sayfaların arkasına karalananlar, yenen tırnaklar, akan makyajlar, değişen ruj renkleri, kapanmakta zorlanan çekmeceler, masa üstündeki çöpler, atılmayı bekleyen resimler, bitmiş rimel kutuları, bu kaçıncı allık diyip yine almalar, biten kitaplar, artık hafızada tutulamayan filmler, en iyi arkadaşla içilen şaraplar ve haddi hesabı olmayan diğer şeylerimle ben ruhumu bir gezegenden diğerine taşımaya çalışıyorum, yeterince yer var mı orada bu sahip olduklarıma ve bir de edineceklerime???

By the way i'm not a type of hubbell girl (the clue of this sentence lies in the film "the way we were")

Herkese kendi gezegeninde huzurlu bir gece dilerim...