Bu aralar karışığım ben yine...aslında o kadar doluyum ki, filmler, tiyatrolar, arkadaş görüşmeleri, nikahlar, davetler...ve hala da bir dolu şeye gitmek için zaman bulmaya çalışıyorum. Resmen zaman bana artık yetersiz gelmeye başladı, bu ara beni en üzen şeylerden biri okumaya vakit ayıramamak, daha doğrusu vakit olsa da, eskiden bir ritüel benzeri, konsantrasyonumu topladığım ve inanılmaz keyif aldığım vakitleri yakalayamamak. Kitabımla yalnız kalmak istiyorum, karakterler, atmosfer ve ben bir arada olmalıyız, dışardan sesler, kafada başka düşünceler olmamalı. Kitap o şekilde okunmaz, her bir kelime kendi ağzından çıkmışcasına; heyecan, sevinç, kızgınlık, tedirginlik, vurdumduymazlık, tutarsızlık vb. gibi bütün duyguları bana yaşatmalı. Bir bütün olmalıyız onla, bunu yapamadığım bu günlerde fazlasıyla yalnızlık hissediyorum. En yakın zamanda dostum olan kitapların bana geri dönmesini ve geçirdiğimiz o muhteşem zamanlara geri dönmeyi hayalliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder