The Cranberries!!!

Perşembe günü gittiğimiz Cranberries Konserini anlatmak için daha yeni fırsat geçti elime, biraz geç kalsam da herşeyiyle gayet unutulmazdı benim için!!

The Cranberries!!!Evet bu grup ne mi ifade ediyor benim için…Öncelikle baya bir geçmişe dönmemiz lazım. Şöyle 95-99 senelerine mesela. Burry the hatchet albümü çıkmış, ben zaten o dönemler blue jean okuyan ergen bir gencim. Dergilerden çıkan posterler biriktiriliyor, tabiî ki metallica ve nirvana’ya tapıyorum. Günlükler tutuluyor, içine şarkı sözleri yazılıyor, fotoğraflar yapıştırılıyor. Hayata yavaştan isyan duyuluyor. Tam da herşey ergence olması gerektiği gibi. Orta son’dayım sanırım kuzen bana bir albüm veriyor; The Cranberries “No need to argue”. İçinde neler mi var? Pek bir delisi olduğum şarkılar Ode to my family, zombie, I can’t be with you…Hemen bu sevilen şarkıların sözleri yine günlüklere geçiliyor, kızgınlıklar, mutluluklar, heyecanlar bu şarkı sözleriyle ve Dolores’in o muhteşem sesiyle beraber anılmaya başlanıyor. Yaş büyüyor geliyoruz lise çağına, bu sefer kasetler almış başını gitmiş evde, tv’de ise o araların en gözde şarkısı “promises” dönüp duruyor. Hemen gidilip 99 senesinin en sevdiğim albümü “burry the hatchet” ediniliyor. Kaset neredeyse bozuluncaya kadar dinleniliyor. Anne artık evde isyanlarda. Müzik kapanmıyor, her gün okuldan gelince aynı albüm sayısız kez dinleniyor. Albümün en gözde şarkılarından olan, "animal instinct" ise baştan sona ezberlenmiş, neredeyse her ortamda M. İle durmadan söyleniyor. Animal Instinct, bizim arkadaşlığımızın şahidi oluyor, göz yaşlarımıza eşlik ediyor, vapurda giderken neşelenmelerimizi görüyor, uzun yolculuklarda dalıp gitmelerimize neden oluyor.

Yaş olmuş 25, biz yine M. İle bir gün vapurla dönüyoruz…Aklımıza yine animal instinct geliyor…Başlıyoruz yine bir ağızdan söylemeye, etrafımızdakiler ne düşünüyor umrumuzda değil…Bu şarkı bizi birbirimize bağlayan en büyük sembollerden biri, en eğlendiğimiz anların baş rol oyuncusu belki de:)

22 Temmuz 2010, biz yine M. İle vapurla geçmişiz karşıya, aklımızda Animal Instinct dönmekte. Diğer arkadaşlarımızla buluşup heyecanla konser saatini bekliyoruz. Saat 10suları konser alanındayız, beklediğimizden de kalabalık ortam ve inanılmaz sıcak. 10 buçuğa doğru Dolores sahnede…Kısacık kırmızı elbisesi, melek kanatlı siyah ceketi, simsiyah kısa saçları ve converseleri ile…İşte beklenen an, ben onu çok özlemişim…hayatımda çok kez vazgeçilmez olarak adlandırdım onu, sesi hayatımda en çok içime işleyen seslerden biri oldu, bu konserse hayalden farksız benim için…ve 2. Şarkı olarak animal instinct’i söylemesi beni çok çok mutlu ediyor.

Bu arada konser boyunca çevreye verdiğim şuursuz rahatsızlıktan dolayı da özür dilerim buradan:) Benim hayatımda Cranberries diyince bir duracaksın! Deli mi görünmüşüm, kendimi mi kaybetmişim, kim ne demiş falan hiç umurumda değil…Biz bir dönemi onla beraber geçirdik, bir nevi anılarıma ve hayatıma şahit olduğu için en sevdiğim, en önem verdiğim gruptur Cranberries!!!

Hangi parçalar çalındı ?En sevdiklerimi söyledi sağolsun sevgili Dolores..Salvation, Dreams, Desperate Andy, Animal Instinct, Zombie, Linger, Ode to My Family, Promises..O muhteşem sesi hiç değişmemiş ve o tatlı, eğlenceli kadın yine sahnede benim için genç Dolores’ten farksızdı. İçimde onlara dair hiçbir şey kaybolmamış gibiydi sanki, lisedeyken bir yerden bir cranberries şarkısı duyduğumda hissettiğim coşkunun aynısını hissederek, bütün konseri büyük bir sevgiyle ve içimden onlara teşekkür ederek izledim.


İleriki yaşlarda yine bir Cranberries konserine gitmek beni inanılmaz genç hissettirebilir! Onları hep seviceğimi ve benim için hiç eskimeyeceklerini biliyorum! Umarım birkaç kez daha görme fırsatım olur. Bir de en büyük hayalim; bir gün Dolores’in beni sahneye çağırıp, sevdiğim bir parçalarını beraber söylememiz…İşte o an benim için hakkaten ölümsüz olur!!! Ah Dolores Ah:)

Çok sevdiğim "Dreams" ile bitireyim bu yazıyı da...