Bazen aktif halde yaşarız, bazense sadece izleyici oluruz ya da becerebilirsek her ikisini bir arada yaparız. Ben dün Kadıköy’de, Beşiktaş Vapur İskelesinin üzerindeki Deniz Yıldızı Restoran’da salatamı yerken fark ettim ki, her boşalan ve dolan vapurun ardından insanlara bakarken, sanki geçmiş gözümün önünden geçti..Onlar sahnede gibi, bana yaşanmışlıkları anımsatıyorlar bense evet bu şöyle olmuştu, evet haklısın gibi içimden konuşuyorum..Bazen gözlerim doluyor, bazense içimden gülümsüyorum, karşımda oturan arkadaşım ise içimde olan bitenlerden habersiz, güven dolu gözleriyle bana bakıyor…Bir hafta sonu daha böyle bitiyor ve gerçek hayat, ben buradayım diye bağıra çağıra geri dönüyor!!!
Fotoğraf, 2008 yılında Bozcaada Deniz Fenerin'den çekilmiştir.
3 yorum:
Deniz Yıldızını çok severim yalnız, müziğin volümü bazen karşılıkllı sohbeti eziyete çeviriyor.
Tren garlarında, vapur iskelelrinde , peronlarda hep aynı duyguya katılırım. Bazen seyirci , bazen seyredilen...
not. bir önceki yorumu kızımın yani Gamse2nin oturumu açıkken yazmışım, o yüzden sildim...
Evet o saçma sapan gürültü olmasa, mekan çok güzel özellikle insan hiç boş kalmıyor gelen geçen vapurları izlemekten:)
Yorum Gönder