Hep

Kendimiz olsak, hep kendimiz.

Gözlerimiz, hüznü veya sevinci ayırt etme gereksinimi duymadan dolması gerektiği yerde dolsa

Dondurma yerken kimseyi umursamasak, çalan neşeli piyano parçasına eşlik edip bisikletlere atlasak

Yere düşen yaprakları günün hatırası olarak çantamıza koysak, birbirimize bakarken, kafamızdaki baloncukları da özgür bıraksak…

Renkleri uyum derdi olmadan karıştırsak, kirletsek ellerimizi

Sonra yarın olsa, dünden daha da güzel

Gökkuşağını alsak yanımıza, paketlesek, renklerimiz çalındığında yolumuza sersek, rotamızı çizsek tekrardan

Müthiş müzikler gelse uzak diyarlardan, açsak kollarımızı dönsek öylece…

Huzuru arkadaş edinip, hiç çıkarmasak hayatımızdan

Ve kendimiz olsak, hep kendimiz…