Yaşamaya Değer

Dün sinemada izlediğim bir filmden söz etmek istiyorum sizlere. Orjinal adı "L’Elegance du herrisson" olan, Fransız yapımı ve kitaptan uyarlama olan bu film, arkadaşla acaba vizyonda ne vardır diye bakıldıktan sonra, konusu itibarı ile uygun seçildi. Gösterişsiz afişi ve oyuncularıyla, benim gözde filmlerim arasına gireceğini bilmiyordu. İzlendikten sonra çabucak listede yerini aldı kendisi.
Konuya gelince, Paris’te dış dünyadan uzak bir çevrede yaşayan 11 yaşında, oldukça zeki bir kız olan Paloma, 12. yaş gününde intihar etmeye karar verir. Evet yanlış duymadınız, uzaktan hiçbir problemi yok gibi görünen küçücük bu kız, aslında insanların bütün duyarsızlıklarının, saçma hırslarının farkındalığında olup...hayatı bir balık kavanozunda yaşamanın ne kadar mantıksız olduğunu gözler önüne sermek ister...bunun için de günlük hayat diyaloglarını barındıran, bir film çekmeye karar verir..olur olmaz yerlerde saklanarak, ailesinin gündelik hayatını kameraya alır...bu arada da intihar için geri sayım başlamıştır. Ailesinin gereksiz dertleri, kendilerinden olmayanların duygularına kayıtsız kalmaları, Paloma'yı onlardan gitgide uzaklaştırmaktadır. Dışardan mükemmel aile imajına sahip insancıklar arasında, Paloma kendini onlardan izole etmeye çalışan, yalnızlığını güvenliği haline getirmiş, sessiz kalmayı seçmiş bir yetişkin adayıdır. Tam da herşeyin sonuna varıldığı düşünüldüğü anda, bu zengin apartmana Bay Ozu adında gizemli bir Japon komşu taşınır. Bay Ozu'da zengin sınıfına ait fakat insanların içindeki inceliklerin çoktan farkına varmış bir insandır. Daha ilk günden, kimsenin diyalog kuramadığı apartmanın kapıcısı olan Rene ile iletişim çabasına girişir..ve onda sıradan olmayan birşeylerin farkına varır..


Rene ve Paloma'nın çok farklı yaş gruplarında yer almasının dışında aslında çok büyük bir ortak noktaları vardır...Saklanacak bir yere ihtiyaç duymaları..
Bay Ozu sayesinde bu üçlü, birbirlerinin dünyalarını keşfedecek, saklandıkları kapıları aralayacaklardır..Zengin kızı Paloma ve fakir kapıcı Rene arasındaki iletişiminin gelişimini ve paylaşımlarını görüp, yalnızlıklarını yıkmaları çok güzel işlenmişti...
Gerisini anlatmak istemiyorum, gerçekten çok izlenmeye değer bir film olduğunu düşünüyorum..
Paloma'nın filmin sonundaki vurucu cümlesi gerçekten çok hoştu..Hatırladığım kadarıyla:Ölmek önemli değil, ölürken ne yaptığın önemlidir..Rene sevmeye hazırdı..diyerek bitiriyor..ve o an, o sahne benim kafama bir daha unutulmamak üzere işleniyor...